Spis treści
Czym jest stożek rogówki?
Stożek rogówki, znany również pod nazwą keratokonus, to choroba oczu, która prowadzi do utraty sprawności wzrokowej. W normalnych warunkach, rogówka – przezroczysta warstwa pokrywająca przednią część oka, ma kształt prawie idealnie okrągłego soczewki. W przypadku stożka rogówki, rogówka staje się wydłużona i zniekształcona, przypominając stożek.
W wyniku zmian kształtu rogówki, wpadające do oka światło jest nieprawidłowo rozpraszane, co skutkuje powstawaniem zniekształczonego obrazu i pogorszeniem jakości widzenia. W zaawansowanych przypadkach stożka rogówki, stan ten może prowadzić do poważnej utraty wzroku.
Przyczyny stożka rogówki
Podstawową przyczyną powstawania stożka rogówki są zaburzenia w strukturze kolagenu, białka odpowiedzialnego za utrzymanie prawidłowego kształtu i elastyczności rogówki. Zmniejszenie ilości i jakości włókien kolagenowych prowadzi do osłabienia rogówki i jej stopniowego zniekształcenia.
Niestety, dokładne przyczyny prowadzące do tych zaburzeń nie są do końca znane. Wiadomo jednak, że stożek rogówki jest często związany z genetyką i występuje częściej u osób, które mają w rodzinie innych chorych na tę dolegliwość. Przypuszcza się również, że czynnikiem ryzyka może być przewlekłe podrażnianie oczu, na przykład intensywne pocieranie oka.
Znaki i objawy stożka rogówki
Pierwszymi i najczęstszymi objawami stożka rogówki są nagłe i nieoczekiwane pogorszenie się ostrości wzroku, a także pojawienie się zniekształceń w widzeniu. Często dotyczy to obu oczu, choć zdarza się, że choroba rozwija się tylko w jednym z nich.
Inne typowe objawy dla stożka rogówki to światłowstręt i problemy z widzeniem w nocy. Ponadto, chorzy często mają trudności z dostosowaniem oka do nagłych zmian oświetlenia. W zaawansowanych stadiach choroby może pojawić się także ból oka i jego zaczerwienienie.
Diagnostyka i leczenie stożka rogówki
Stożek rogówki rozpoznaje się głównie za pomocą specjalistycznych badań oka, które pozwalają ocenić kształt i grubość rogówki. Jednym z nich jest topografia rogówki, która dostarcza dokładnych obrazów powierzchni oka.
Leczenie stożka rogówki zależy od stopnia zaawansowania choroby. W łagodnych przypadkach zaleca się korekcję wzroku za pomocą okularów lub soczewek. W zależności od stanu narządu wzroku, lekarz może zasugerować jedną z metod operacyjnych, m.in. implantację pierścieni w rogówce. W skrajnych przypadkach, gdy inne metody nie przyniosą oczekiwanych rezultatów, konieczne może być przeszczepienie rogówki.
